...

İster serbest olsun ister hece öncelikle şiir kelimelerle yazılır.Hiç bir kelime hiç kimsenin tekelinde değildir ki...Sadece ses bakımından birbiriyle uyumlu kelimelere hecede kafiye denmiştir.Ama kafiye dediğimiz biçimsel olgunun asıl özü kelimedir.


Şimdi bu açıdan bakınca, hatta ve hatta daha etraflı geçmişe yönelik bakınca birbirinin aynı kelimeleri kullanmış binlerce, milyonlarca şiir bulunabilir.


Önemli olan o kelimenin ihtiva ettiği anlam değerlerinin ve hükmünün farklılığıdır.


Bütün kelimeler herkesindir...hiç bir kelime hakkında diyemeyiz ki falanca da tapusu vardır diye.Tabi ki usta şairlerimizin ürettikleri gibi mesela cemal Süreya " üvercinka" gibi istisnaları saymazsak.


Bu anlamda kesinlikle kafiyelerin anlamsal değerleri korunarak yeni bir eser yaratıldığını söyleyebilmeliyiz.


Kaldı ki hece öyle bir şiir ki...bazen kısır döngüde olduğunu sezersin... sınırlıdır, kısıtlıdır çalışacağın alan...böylesi bir alanda kesişmelerin olabileceği ihtimali düşünülmeli...Ve kesinlikle inanıyorum ki bugün hiç bir hece yazan yoktur ki başka bir hece yazanın kafiyesiyle benzer bir kafiye kullanmamış olsun...önemli olan kafiyeden çok o kafiyenin hangi anlama dönük, kullanılmış olduğu...özü kapsayıp kapsamadığı...şiirdeki ana temi sarıp sarmalamadığıdır...diye düşünüyorum...

Bence hece şiiri bu kadar basite alınmamalı ve yazım ciddiyeti en üst düzeyde olmalıdır.
Buradaki hece emekçilerimiz ve site kurulumuz da bu ciddiyetin önemiyle hareket etmelidirler.
Uzun zamandır sitenin bu bölümünde rastladığım gerçek anlamda emek kokan hece şiiri sayısının da çok az olması düşündürücüdür. Ve bu bir sitemdir kendimce. Kurulun işinin ne kadar zor olduğunu biliyorum tabi ki
ve en iyi şiirlerin sürekli güne gelemeyeceğini de dengeyi sağlamak adına.
Ama bu konuda ne kadar çok saygı duysam da; şiir temasının tarafsızlığı konusunda aynı şeyleri söyleyemeyeceğim son zamanlardaki hece seçkilerine baktığım zaman. Sürekli aynı temalı şiirlerin güne gelmesi, hece yazan yazarlarımızı da
aynı temaya teşvik etmektedir. Ve takip ettiğim hece yazan kalemlerinde bu temaya yöneldiğini gözlemledim.
Neden burada bir Mona Roza, Kaldırımlar, OtuzBeş Yaş, Hadi Git okuyamıyoruz sorusuna kurul kendinde de bir yanıt aramalıdır. Şahsen kaliteli bir hece şiiri yazsam ben paylaşmazdım.

Bu şiirin paylaşılmasında ve günde olmasında yorumun en başında belittiğim gibi ciddiyet konusunda bir esneme vardır.
Özgünlüğün ö sü dahi bu şiire uğramamıştır. Sabit ayak vs. gibi teknik konulara hiç girmeyeceğim.

1. Kıta

Cennetse bu yurt, sen onu buldundu harâbe
Bir gün olacaktır anıtın Türklüğe Kâbe.

(Edip Ayel)

2. Kıta

Horasan’dan ayak bastın Urum’a
Mucizeler şahit oldu pirime
Bak şu vaziyete bak şu duruma
Eşin yok cihanda bir Hacı Bektaş

(Aşık Veysel)


3. Kıta


Beraber el tuttuk safa
Sözümüz uğramaz gafa
Bir Yiğido, biri Efe
Kayaturan, erdemoğlu

(Ozan İlhani)


4. Kıta

Zamane şeyhine gönül kaptırma!
Nefsini tağuta sakın taptırma!
Kendin sapma, başkasını saptırma!
Şeytan bu yol ile iğfal edermiş

(Ahmet Yesevi)


6.Kıta


Kalbim yolgeçen hanı, koyamadım yok tanım
Sızlıyor küçük kalbim, aşk doludur dört yanım.

(Selim Temiz)


7.Kıta


Gönlüm viran oldu, halim perişan
Muhlis hayallerim darmadağınık
Geleceğe dair yoktur bir nişan
Kapılar kapalı, yollar tıkanık
Gönlüm viran oldu, halim perişan


(Mehmet Postallı)




5 ve 8. kıta kafiyeleri için de bir çok örnek mevcuttur.


Hece şiirinde benzer kafiyeler olabilir tabi ki başka şiirlerle ama 1 tane bile özgün kafiye bulunmaz mı?


Bu şiir güne seçilerek en başta yazarına kötülük yapılmıştır.

Ne koçaklama, ne güzelleme...ağıt? belki..
6+5, o kesin :)

ve dini bütün falan denmiş ama o kısmı beni ilgilendirmiyor, şairlerin,
ve ben de bu halktanım ki o cümlesi çok anlamsızdı Ziya Beyin. Ama takılmayacağım.
Ben o kültürü de anlayabilrim , gülebilirim yersiz denmişliğine.

Şiir konuşulacaksa, dili geçelim.. O Türkçe.
Gramer... Mısralardaki zaman kip uyumsuzlukarın görmemiş olama kimse.
Dörtlüklerde betimlenen duyguların birbirinden kopukluğunu
ve sabit ayağın bile bütünlüğü sağlayamadığı o kadar açık ki
bırakın hece şiiri yazan, sıradan bir okur bile bunu anlayacakken,
burada konunun nereye gittiğini takip etmek zor şimdi.

Söylemek istediği özetle şu;
Hece biçemi (Milli vezin demek onu daha zor anlaşılır yapmaz)
bir iki kuralı olan manzum biçimidir ve biçemin kurallarından çok,
o biçemde dene gelmiş türkülerin, ağıtların, şiirlerin özüyle hece, hece kalmıştır.
Yani?
Kafiyeyi yakalamak size yetiyor olabilir, bana yetmez.
Bir sayfada bu kadar şiir tahlili yapılmaz, ama yanlışı süsleyerek anlatmak
doğruyu saklayamaz.

Yukarıdaki şiir, kelime seçiminden, konu bütünlüğüne,
ağıta yakın biçeminde lirizmi yakalamaktan geri durmuş vasatın altında bir şiirdir.
Sitede abi, usta dediğimiz kalemlerin dini, ahlaki veya başka türlü süslemeleri
bu manzumu olduğundan daha fazla şiir yapmadı benim gözümde, yapamaz da.

Anlaşılmamak kötü :(
Susmak erdem evet ama doğruları çarpıtırken birileri
susmak sadece korkaklık olur bence.

6+5 ' 11 li hece ölçüsünde yazılmış, sabit ayaklı nitelikli bir koşma okudum.


Gerek kafiye seçimlerindeki özen ve itina gerekse anlamsal olarak şiirin baştan sona bir bütünselliği koruyor olması nitelikli bir eser okuduğumun en belirgin göstergesi bana göre.





Hele ki, günümüzde kara, yara, sara, dara, çıra . / göz, söz, öz gibi neredeyse heceden soğuyacak kadar yapılan sürekli tekrarlı kafiyelerden arınmış olması bence çok ama çok önemli. Özgün dilini ve sesini yaratmış sayın şairimiz.



Bence hem iç hem dış mimari olarak dikkatle, sanata saygı gözetilerek tanzim olunmuş bir eser.



Şiiri ve şairini kalben tebrik ediyorum.Gönül emekleri varolsun.



Nicelerini okumak ümidiyle.

Selam ve saygılarımla.

Son zamanlarda eli kolu serbest dolaşan bir kelime için diyorum belki sesten-sözden bezmiş bu hâlim. Kelimelerin suçu yok muhakkak, mânâ oluyor kâlbi taş zeminde buza yatıran. İnsanız, biraz ölüm biraz yaşam ve biraz inkâr.. Ne inkâr için ne isyan için, nasip konmasın kaşığa. Tek temenni bu olabilir belki "iyi" nâmına.



Son zamanlarda en çok düşündüren ve akabinde eylemlerime sebebiyet veren kelime ve kelimelerden sayfa sahibine ne.. Değil mi, öyle öyle. Hasmımın derdini kederini değil elbet konuşmak istediğim lâkin bugün şiirinizde soluklanmamın sebebi buydu.. Muhtevası. Tema. Hatırlamak ve de hatırlatmanın ne denli mühim olduğunu bâzı terimlerle dikte edebilirim fakat, herkesin bildiği kendine.



Yalnız!


Bunun için, kıyıdan köşeden seyreden, okumaya gayret eden bir okur olarak vazife olarak nitelendirmem gerektiğini düşünüyorum. Vâr olun. Bir nefes, bir ense mesâfesinde duran için çok unutkan oluyoruz çoğu zaman. Yemeğin tuzunu unuttuğumuzu düşünsenize, yenmez. Oysa ömürler nasıl heder ediliyor. İki günlük dünya deyi sonsuz saadeti harcıyoruz.. Hoş mu. Elbet her damak tuzu aynen sevmez..



Hece şiiri. Sizi de yıllardır sayfalarımızda görüyorum. Bunca zaman hece uğruna belki de vefâ hatrına yaptığınız çalışmalarınızı ve belki de en çok şiir'e yakışan duruşunuzu takdir etmemek haksızlık olur. Hece için ahkâm kesmek, eksik ilmimle yol gösterici olmaya çalışmak haddim değil muhakkak. Emeğiniz önemli diyorum. Yılmadan gayret etmek, bir sonrasında daha iyisini yazarım umuduyla tükenmeyen bir azimle vâr olmak.. İnsanın kendine verdiği değer olarak görüyorum. Doğru yanlış.. Takdire şâyan..


Birkaç cümle ile belki gözden nasıl kaçırdığımıza dâir..



Şiir çalışmaları ile uğraşırken bir de aceleciysek, vay hâlimize..

Yukarıda ""bitişik bağlacın sebebi bu olabilir mi?


Bağlaç nasıl yazılıra değinmiyorum ama siz onu ayrı yazmalıydınız. Çalışmalarımızı yüksek sesle okumak gibi bir alışkanlığımızın olmaması ne kötü. Bilmediğinizi de söylemiyorum öyle düşünmeyin olur mu. Hayat içre.. Hataları yanlışlıkla mı yapıyoruz. Ellerimiz semâda iken en çok da bundan korkarız değil mi.. Siz o bağlacı ve tüm bağlaçları ayrı yazın lütfen. Okura değer verildiğini hissetirmek aşkına..



Ve uyak redif.. Bunca kafiyesi redifi özenle hazırlanmış bir yerde bilinmediğine dâir söz eylemek tarzım değil ama o "köprü" meselesini biraz düşünmek gerekir. Çalışmalarımızı yavaş yavaş ve yüksek sesle okusak yine en iyisi değil mi...



Çok.. Yıllar evvel hece ile ilgilenmiştim unuttum demiyorum hiçbir şeyi fakat yıllarca uzak durduğum husus üzerine ders nitelikli söz sarf etmek istemiyorum ama severdim heceleri.. Saymaktı belki hoşuma giden. Çocuktum. Sayıları sevmezdim ama dizelere kural deyi iliştirmek hoştu.. Siz.. Önemini benden daha iyi biliyorsunuzdur muhakkak ama dikkatli olmakta fayda var değil mi.. Bundan 6+5'e de bakmıyoum.



Ayrıca güne gelmişliğini de kutlamak istiyorum. İnsan hergün tohum ektiği tarlada, gölge bir vakitte oturup soluklanmak istemez mi..



Şiir ne midir.. His'tir ve bunu rûh'a giydirebilmektir. Ölçüsüz olur mu. Olmaz billâhi. Hakkıyla emek verenleri görünce yüzümü saklarım çoğu zaman. Susarlar ki öyle bir susku sayın ki hiçbir şey bilmediğinizin aynasıdır.. Birgün onlardan olmak umuduyla diyorum, susku aşkına..




Esen kalınız...

Milli veznimizle yazılmış anlam dolu bir eser

şiirin içinde çok güzel tanımlamalar var
"Ölümle kaybolur heybetli ünün."

İster kral ol ister sultan, ölüm adam seçmez!

"Dünyaya meyletmek başta kusurum."
dünyanın şatafatına kapılanın sonu eyvah olur

Kur'an zırhını kuşanmak"

o öyle bir zırhtır ki; ne mermi işler ne top ne tüfek, ne de şeytan


ve bunun gibi birçok betimlemelerle süslenmiş baştan sona

çok okuyan biri olarak, sayfasına uğrayamadığım, gözümden kaçan şairler var ki bunları da

sağolsunlar; seçki kurulu önümüze getiriyor..

elbette ki daha vurgulu daha güçlü sözler de yazılabilir.

zamanımızda ne anlam taşıdığı belli olmayan imgeye boğulmuş düz yazılara "modern şiir" deniliyor.

her ne demekse!!!


biz halkız halkın dilinden anlarız...

halk edebiyatı hiç bir zaman özelliğini güzelliğini kaybetmeyecek buna eminim..


ve şair;

inançlı ve halkın içinden bir yürek

sağolasın....






Şiirlerin Ziyası tarafından 8/25/2013 7:10:45 PM zamanında düzenlenmiştir.

" Aklıma geliyor sırat köprüsü. " redifi / nakaratı vurgu anlamında dikkat çekicidir elbette ama ayakların kafiyeli olması bir şiiri daha kaliteli yapar kanaatimce.

Konu bütünlüğünde kopmaların olmadığı, şiir tekniği anlamında bariz hataların görünmediği ( elbette mısra tekniği ve kelime seçimi olarak daha iyisinin olabileceği ), şiir sesinin duyulduğu bir çalışmaydı.

Şiirlerin içeriğine okuyucunun katılması ya da katılmaması son derece doğaldır. Bizler bir şiirin şairini düşüncelerinden, dünyaya bakışından, inançlarından dolayı yargılayamayız. ( Eğer bize, bizim değerlerimize hakaret etmiyorsa ) Bir şiirin şairi de bizimle aynı düşünmek, bizim hissettiklerimizi hissetmek, bizim duyarlılıklarımıza duyarlı olmak ve bunları şiirinde işlemek zorunda elbette değil. Bizim onunkilere olmadığımız gibi.

Kim seçmiştir, neden ve hangi kıstaslara göre seçmiştir beni çok ilgilendirmiyor ama hece seçkisi anlamında bana göre yanlış ve hatalı bir seçim değil.

Yıllar önce güne seçilen şiirlere itiraz ettiğimde yönetimin bana gönderdiği açıklama bölümünü okumuş ve artık itiraz etmemiştim. Şöyle yazıyordu orada:
“ …………………..
Güne öneri yaparken ayrıca dikkat edilen hususlar da şunlardır;
- seçki alan şiirler içinden önerilir
- hiç güne gelmemiş ya da yakın zamanda güne şiiri gelmemiş üyelerin şiirleri öncelik taşır

Her astığı şiir güne gelebilecek kalitede olan üyelerimiz var. Eğer Kurulun amacı hep en iyi şiiri güne getirmek olsaydı, her gün o şairler günde olurdu.
O zaman "Kurul"un bir önemi de kalmazdı. Her zaman iyi şiir yazan arkadaşları "Günün Şairleri" diye belirler ve her gün onların şiirlerini sırayla güne getirirdik.
Başlık "Günün Şiir" dir. "Günün En İyi Şiir" değildir. “

İçeriğine katıldığım bir şiirdi.
ve şairinin, daha iyisini yazma yolunda gayret edeceğine inanıyorum.

Eyvallah!

Gel sende Kuran’ın zırhına kuşan.
Doğrudan hedefe etmeli nişan.
Ellerim semada halim perişan.
Aklıma geliyor sırat köprüsü.

ilk mısrada" sende" derken, de ayrı yazılacak.
Çok mu önemli...Bence değil.
Kuran'ın zırhı tabirinden ne anlaşılır...
Dileyen çok şey anlar ama bana göre Kitaba zırh giydirmek ayrı bir felsefe ve katılmam mümkün bile değil hiçbirine...
ki bundan şaire ne şimdi?
Yani?
Yani sözüm şaire ya da şiirine değil, o kendi felsefesini işler eserine...
Sanat odur. Ama seçki? Ama seçmek?
Sözüm seçenlere...

Sahiden, artık yeter ama...
Seçki alanını buz pisti yaptınız.
Biraz saygı beklemek çok mu art niyetlilik olur şimdi?
Dünkü yayın listesini açın okuyun, üşenmeyin.
Aramızda hece yazabilenler de var, emin olun, göreceksiniz. Daha dün yazdılar, öncesine gitmeyin.

Ben sıkıldım artık sizin o daracık seçki kalıplarınızdan, haberiniz olsun arkadaşlar;
E, ne mi olur?
Okumam!
Umrunuzda mı bilmem ama, okumam günün hece sayfasını.
sizin seçkileriniz de benim umurumda olmaz artık,
bu mudur, istediğiniz?
Sizce böyle düşünen tek kişi miyim bu sitede?
Bir ankete ne dersiniz?
Hemen şimdi mesela?

Siteler arası bir yarışma olsa, siz dünkü yayınlanan o hece şiirler arasında,
bu şiirle mi katılırdınız sahi? Seçki biraz da bu demek değil mi sizce?
Beni anlayan var mı, aranızda?
Cidden merak ediyorum.

"Hüzün ki en çok yakışandır bize..."
Hilmi Yavuz

Kendini hesaba çeken bir şiir, seçkiye de yazana da içtenlikle teşekkürler, tebrikler.

saygımla