Gönül pencerem!balkonsuz manzara ;
titriyor yürek telim güneşe bakarken,
zaman ! eman vermeyen ferman ;
tırmanıyor yere yatırılmış merdiven .

Zenbo lingi bakmadan görme sanatım ,
dile hakim kelime kılavuzu bilgeliğim ,
cazibe merkezi şiir ecesi periliğim ,
şahit oluyor geçen sürecin seyrine .

Göz yaşı güzeli şadırvanlar şafağı ,
yıldız şakaklarına düşen ak saçlar ,
gaipten gelen o ses arlı sırlı nefes ,
şafağa tek başınalığı yaşatıyor .

Kapısız pençeresiz direksiz balkon;
bakır toprak ,ten kavruğu kadar sıcak ,
mavi ufuklara çizilen soluk bir resim ,
kül yanığı gül kalbi bir canlık ömür ,

Mehtapsız ufuk ,gün_eşsiz balkon,
dağ_başı dumanlı ,deniz gölgesiz ,
hani kitabın ilk vahisine saklanmış ,
kırmızı toprak ,sarı başaklı can.

Kutsallığın vuslat hasreti beklenirken,
kervanlara yol veriyor güvercinler ,
artık beyaz kanatlar bile taşımıyor ,
günahı alınmış sevda yüklü canları ,


Gülay GÖKTÜRK