13
Yorum
11
Beğeni
0,0
Puan
1129
Okunma

Ne Mecnun’um ne Leyla içten içe karılan
Bilmem kaç oktav sesle düştün gönle har diye
Yar denmişse adına istisnasız varılan
Silmem inan bu hisle piştin anla nar diye.
Bülbül nakış eylerde gül durur mu yerinde?
Sözler bile bakıştır iki nefer arası
Bağrı yanık söylerde dert kurur mu derinde?
Gözler sile akıştır aşkta sefer yarası.
Seslenişim bir nida defalarca varılan
Ne zaman bakmış olsan nur yağılır içimde
Olacak mı hoş seda! Arada bir sarılan
Şavkı derine akmış dert boğulur biçimde.
Lehçesinde savrulur sesimi duyan güller
Yar olan bakışımdan feyzimi bir alaydın
Yediveren kavrulur borana doyan züller
Bildiğin nakışımdan selamını salaydın.
Rüya içinde rüya! Efkara yormasanda
Batıpta çıkılmazmış yârin can akışına
Bana solmuşsun güya! Vuslatı sormasanda
Cıvası çakılmazmış hüznün yan bakışına.