Karartıp en beyaz düşleri
son kez denedi ölümünü
ancak ölüm onu denemedi
aldı götürdü bir göl ağırlında…

Hayata boy verenlerin
elini gördükçe
o eli tutası geliyor insanın…

Ağzında edip bir gülümseme varsa
ve birkaç öğleden sonrayı
aynı kafede geçirmişsen
ingilizden fazla şefkat duymuyorlarsa sana
inciniyor insan…

Dilsel bir nedenle değil
dinsel hiç değil
anlamak zor bazen
kendi ülkende ingilizden fazla şefkat duymuyorlarsa sana
o vakit gerçekten inciniyor insan…

Bir yaz gününden anımsanmış kelimeler
aklımdaysa para sayıyorum
kaldırımda şekilsiz gölgenin
otelin yedinci katından düşen
birine ait olması gerçeği değiştirmiyor.
Yanından geçiyorum
intihara meyilli gölgelerin.

Yaprak yaprak farkındasın güneşin
ama düşüyor gökyüzünden
dünyaya değil ha
kayıp geçiyor biraz öteden
güneşin bıraktığı boşluğa bakıyor
yerinin doldurulmasını
beklemiyorum…