gidiyor musun ?
beni..beni yokluğuna alıştırmadan




( gök yüzüne gözlerinin resmini cizmeyi unutma! )




o kadar zor mu yar kalmak buralarda
kaldırımlarını ezberlediğin bu şehir
tanır seni saçlarının kokusundan
ve köşe başlarını tutan şu lambalar
aydınlığını alırdı bakışlarından unutma




biliyor musun?
ne kadar uzağa gidersen git
yüreğini serecek yer yok bu dünyada
yüreğimden başka





haydi git.

madem ki bu kadar kararlısın ayrılığa
son bir kez benim için tek bir şey yap
al yüzümü eskisi gibi acuçlarının arasına
ki ben kendimi sana adadığım o günden şu ana kadar
hayallerim göğsümde gizli gizli ağlardı sabahlara kadar
ve ben hep korkardım bu anı yaşamaktan
son bir kez sarıl bana




ama biliyor musun?
rüzgar bil ki süpürür kokunu sokaklarımdan
gök kubbe ardından ağlar belki ama
yağmur ayak izlerini yıkar umursamadan
ve zaman inadına kendisiyle yarışır
giden tek sen olursun kendi varlığından unutma




ama sen!

hüzünden yana ne varsa cıkar at ruhundan
bakma bana ve hatta hiç aldırma
ben sağanak yağmurlara alışkınım yar
nasıl olsa
sel gelir kum gider derler ama

i
z
i
n

kalır bakışlaımda korkma



bende bıraktığın sevda kadar yanarsın bağrımda



ay/su