kendi sünneti biteli yıllar oldu suratın
değişen sebeple
kirlenen tekneyle
süründüm ilahi
yolundan kuma salınarak
kısmeti toprakta ar(a)dım
kumandayı değiştirerek
evlenme molalarına sebatı gizledim
gayri
en çok sendeki dişleri sevdim
nasıl da yenmezi bıraktı dize
terlerini huzura yıkarak
bize efkarlanır
takla atarak ellerinde
vur kır gönlünün mizanın
allanır pullanır karlı geceler
sesine hasrettir gözler


belkinin sesinde adım atarak
yürüyerek mazlum kentlerin gülüşlerine
yerinde bir tren kalkarak
huzuru katranlayıp
kilimlere netleşip
bozardık aynadaki seyirlere

karamsar bir yükseltide
içi içini yinelenen bir dünyada
aşka bıkarak
fethedilen gönlüne tetikle
kusamış hücrelerin yeminiyle
böbürlenen kırık kalbe
terzisini dikerek
(v)oltasını uzun atarak iğnenin.
değiver
demek oluyorsun
o’sun ban’sın
yan’asın
saatin imine kulak tırsarak
ber atar gözlerin ibiğine
ellerinden boşluğuna üfleyiver
kasvetli güneşin
yırtık tenine sararak
rengine tebessüm ederek cemrenin
doğranmış sözcükler,
evin cebinde mürekkep kokusu
yuvarlağında birer türkü eserek

ocak açtı yüreğimde
bir beni yaratarak
ey sen!
lâ’yım yanlızlığa
sefil karanlığa aydın cüret
ar ar arım

sana göre
bana göre
gizli simalar tetiğini çekerek
an ana göre
ben yokum...

gezgin imgeler