Helf

Kaburgama yapışmış izbe bir elemle
sabah sabah sabah

gün ışıyordu yağıyordu bir yerlerde
yağmur
acı kesif bir sisi yırtıyorken güneş ve
dün geceden ağacı
yerle bir eden fırtına
ki adımı kazımıştın
çocuktun o zamanlar
şimdi yazarken daha gülüyorum ilavelere
istersen o kısmı çıkar

güneş günden
gün güneşten davacı
ağacın reçine bulaşmış kabuklarında
şimdiyse adım okunaksız

iriydi gövdesi
yapraklar ki cılız
bir belgeselden gelen bataklıktaki sineklerin sesi zaman
vıız vıız

öğlen sıcağının nemiyle
kalbimle aşkım yapış yapış
denizse uzaklarda

gürültüye doygun kulaklarımız
sessizliğe sevdalı
şimdi eksilmenin zamanı
mümkün olduğu kadar az

bırakın beni
kafamı dinleyeceğim çoğultular kaybolun

mevsim bir bitişe merhaba diyecek olan isyanlarımızdır
kalemizin burcuna diktiğimiz bayraklarımız
narin narin sallanırken rüzgarda
doğrudur güvercinleri uçurduğum
gök aşkına

avunup uyuştuğum kış mevsimiydi
şimdi baharına talibim

sinenden şiir toplayacağım
ki
her biri pıtrak pıtrak göğermede
anlamalıydım
şiirin tarifi
tek sana uyar

biraz toplayabilir miyim
akşama
şiir şöleni var
HELF

30/Haziran/2013/Pazar/Bodrum

Yüksel Nimet Apel