1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1385
Okunma
İki ufkun arasında hayalinle, yaşıyorum,
Birinden doğuyor, diğerinde batıyoruz.
Doğruyu da eğriyi de sen de kaybettim ,
Uyanıp çözüldükçe, uykuda dolaşıyorum.
Kırılmaz değilim ki ben, madenim yufka,
Aşkının uğruna, koştum, yoruldum yeter,
An gelir, biterim, bedenim düşer toprağa,
Ruhum, bırakır da gider, acı bir seda ufka.
Toprağın koynunda, mermerden döşek,
Yalnız nasıl yatılır ki, bu soğuk zeminde,
Derinden de derinde ,Kuyu içinde kuyu!
Ömrümün bu son fecrini, senin ile bölüşsek.
EFKARİ
19.08.2013
5.0
100% (1)
Cevap Yaz