4
Yorum
0
Beğeni
3,7
Puan
1291
Okunma
yine oturdum gecenin bir yarısı,
elimde kalemim yazmaya başladım.
ben şiirlerimi gece yazıyorum,
çok mu duygusalım ne!..
kafamda yankılanan o şarkılar,
gece nin sessizliği de bir yandan...
ve yalnızlığımla baş başayım.
geceler dost oldu artık bana,
belki de hüzünlerimi,gözyaşlarımı,
paylaştıkları için...
mutluyum üstelik bu yaşamımdan,
sanki davet eder gibiyim,
geçmişim,bugünüm,umutlarım.
dolaşıp duruyor etrafımda...
belki de hayal görüyorum,
ya da bunların hepsi bir rüya,
uyandığımda hepsi bitecek olan bu rüyadan,
uyanmak istemiyorum SONSUZCA...
5.0
67% (2)
1.0
33% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz