0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
784
Okunma
yalnız kalınca anladım
kaypak bir adam olduğumu
dipsiz göllere atlarcasına
illede mavi diyerek
nice dilberlerin gözlerinde
kör ölüme boğulduğumu
bazan mekânı iyi tutturuyorum
bir ela dürtüyor beni şimalden
dayanamıyorum buz gözlüme
gideyim derken şark ellerine
mazimi roma meydanında unutuyorum
şirlerimin arasında bile
ebruya dönüyor us’um
bütün parmaklarım boyalı
diyerek
yeşili nasıl çıkarmalı
dönüyorum yarım bıraktığım kilime
suçum değil
kıtaların arasında kaldığım
çabalarım ondandır ki
sevgiye daraldığım
şimdi inadına
mesleğim ya
kaydırıyorum yıldızları birer birer
zor kaldığımda parlamasınlar
olur ya dilek tutarım
elime ayağıma dolanmasınlar
kasım
5.0
100% (2)
