İnanç bu mu, bu mu kutlu şehadet?
Huzursuzluk tırmanıyor anbean
Sevgin muğlak, duyguların garabet
Kanatırsın aşka gelsen ne zaman!

Yüzyıllardır anlamadın bu dini
Bilmez gibi aşıp durdun haddini
Husumetle böldün kendi kendini
Dinlemedin ne bir feryat, ne aman!

Bir ümmet ki kardeşinden hazzetmez…
Bencillikten hakkı görüp gözetmez…
Bir de derler; inananlar kin gütmez!
Bu ne yaman çelişkidir, ne yaman!

Kalpte buğuz, hınçla atar şah damar!
Hışmın kime, şerri senden kim umar?
Şöyle bir bak… Ülken yaslı, tarumar
Halka kurşun sıkanlar mı kahraman?

Tamam, nefret hanesine yaz, batı
Diktatörle, gaddara as suratı
Ezilmene kim sebepse sür atı
Ama düşün… Senin suçun, kocaman!

Kendine gel ey mücahit, muharip!
Halkın mağdur, halkın yetim; muzdarip
Katliamlar yapılır ya, ne garip;
Mazlumu da, zalimi de Müslüman!

İslâm değil, burda, Müslim hatalı:
Seccadeyi maddiyata satalı
Miskinliğe, tembelliğe yatalı
Hissiyatı sarmış, şaşkın, kör duman.

Çatacaksan, parçalanan benliğe,
Seni senden çalan erkli kemliğe;
Krala çat! Ve girdiğin kimliğe
Samimi ol… Hizmetkâr ol… Ki iman;
Darda koymaz, yolda koymaz vesselâm.


16.08.2013 14.02
17.08.2013 05.16

Salih ERDEM