11
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
850
Okunma
gün sokaklara taşarken
dün geceden sızmış kadınların
uyuşan ellerinde kaybolur
bira mayasının kokusu
mürekkebi donmuş kalemler
yıkılmış evlere benzer artık
manasını yitirdiği andır sözün
sokaklar ayazda sonsuzluk düşü
at işte adımların kuş kanadı
hayata açılan pencere
taşa tutulunca dost tarafından
zelzeleye alışmış saksıdan
küs menekşe yere düştü
yaşamak biraz da denge işi
oysa şimdi ipin üstündeyim işte
hayallerimden uzak durun
çünkü oynaşırken oyunu bozan
iki deliden biridir ölmek
bazen aşk savaşmayı da istemez
kaybolur gider kalabalıklara
sazendeler kaplar yolları sayende
yağmur yağar her toz çamura döner
tırnaklarım yüzümün sana dönük yanını
ayrılık toplasan kırk kat kirli çamaşır
toplamasan her gece üstüne biner
kapımı çalma kadın deprem sabahıdır
duyduğum her sesten ürküyorum
Cevap Yaz