Bu son gecem midir kederle kaplı?
Sessizce derdimi yare yanayım
Bir sızı ki derinden yüreğe saplı
Bugün kendim içip kendim kanayım.

Keder çarşısından kadeh aldırıp
Sevda ummanında aşka daldırıp
Kanlı gözyaşımdan için doldurup
Varıp divanına yare sunayım.

Ak köpüğünde bir umman çağlayan
Her katresinde bin derman arayan
El vurdukça için için kanayan
Fırat’a öz kardeş sanki Tuna’yım.

Mehtabın gölgesinde derde batarak
Feryad u figanı ona katarak
Aşkın kadehine zehir atarak
Bırak da sadece seni anayım.

Batmışım kirlere bir nice günaha
Kimse cevap vermez feryad-u aha
Gözyaşın çareyse eğer eyvah’a
pür-ü pak olup da onda yunayım.

Gözümden dökülen inci taneler
Oldu aşk denizi etraf hâleler
Eğer tükenirse bütün çareler
Gelirim sana doğru kumru, sunayım.

Yıldızlardan taçlar yapsam başına
Ay’ı sürme diye sürsem kaşına
Başım koyup yatsam mezar taşına
Yeter ki derdime melhem sanayım.