Bir komşumuz vardı.
Adı Anna.
Sırtında bohçası
Ağzında yaşmağı
İğne-iplik satardı kolu komşuya.

Kocası Sarkis,
Hiç yerinden kalkmazdı.
Sabah akşam
Süpürge yapardı iki okka buğdaya.

Köyün tam ortasında
Derenin kenarında
Topraktan göçleri
Bir taşımlık yükleri vardı.

Tavan silinecek Anna!
Baklava döşenecek Anna!
Bebeğin göbeği kesilecek Anna!
Koşardı garibim,
Boğaz tokluğuna...

Bir şeyler oldu çocukluğumda.
Sanki fazla geldi Anna
doğduğu topraklara...
Kıbrıs Barış Harekatı başlamıştı ya...

Sessizdiler, sessizce gittiler
Adı batasıca İstanbul’a!...
Dağımızın çiçekleri,
Toprağımızın yetimleriydi
Sarkis ile karısı Anna...

Ne zaman baksam kapı arkasına,
Sen kaldın hep aklımda.
Ah bir çözülse o süpürge;
Yürekler bir bir dillense...
Bütün sır sende Sarkis Amca!

Son kuşlardı, gittiler.
Onlar da bizi terkettiler.
Sökük kaldı düğmemiz,
Sökük kaldı yüreğimiz!...


Yazan:MEHPARE GÖKÇE