14
Yorum
11
Beğeni
0,0
Puan
1683
Okunma

bende unutacaksın sandım gözlerini, öyle baktın
kavuşmayacağını bildiğin bakışlarla
alem, bir çift sevgiyle ve umutsuzca bakan
gözlerin içindeydi
dem çekilirdi orda, ekin ekilirdi
bir çocuk sırtlanırdı uçurtmasını
tepelere tırmanırdı
dağ dağ yükselirdi günlük sorunlar
boyut değiştirirdi baktığın yönde yeni düşlerin
sürüden ayrılan koyun
takip ederdi gölgesinin izini
birleştirmeyi denerdi, kesik kesik kolları
bende kaldı sandım gözlerin, öyle kaldın
içinde çare aradım çıkmana,
çıkmaya o dikenli yolsuz araziden
kaldın bir çift yalnız bakışın içinde
kolların bağlıydı, kımıldayamadın
bütün sevdalarının tarihini okudum gözlerinde
yalnızlığa savruldun
kimbilir bir daha ne zaman karşılaşır bakışlarımız
herkesi görür, birbirimizi görmeyiz
ölüm perdesi gibi bir perde iner de gözlerimize
kurur bütün damarları hayatın
bir geçit bulamayız
sinyal veren hayata!..
2. 8. 2013 / Nazik Gülünay