Ben seni hep gözlerimle sevmiştim. Yakın iken hep ırak olurdun bana. Oysaki senle hep güzel anılarımız vardı.. Hatırlayınca insan şu cümleler dökülür insanın dilinde..
Bir zamanlar sevgi ile başlar hep mazide kalan güzel anılar .Diyordum sana Bir gün gelir su yüzüne çıkar, vurur dalgaları sahile , gökyüzü kadar temiz okyanuslar kadar derindir, insanın içindeki can canana susamış gibi o güzel yıllar...
Sahile vuran dalgaları, insanın içini dışa savurur her an, sanki ufak tebessümler içine sığdıramazdı. Üç günlük bir alemde zamanı sevdikçe insan,yağan yağmur hayat verir cana, doğan güneş ısıtır insanın içini... İnsanın içindeki sevgi bambaşka olur..
Şans bizden taraf nedense hiç çalışmıyordu.. Ayrılıklar hep erken çalardı kapılarımızı , gözlerimi kapattığımızda hep ayrılık şarkıları çalardı. Şimdi ise ben nedense hep yapa yalnızım...Yalnızlık sarmışken dört bir yanımı , mutlu olmak var iken, hayalleri kurmakla bir an mutsuz olmak zor geliyor bu alemde.
Şimdi Antalya’nın ıssız sahillerinde yürürken, dalgaların denizin kıyısına vurması , tatlı gök gürültüsünün seyretmek bir başka hava eser yüreğimde. Yaşattığı hey güzel şeyde sen varsın içimde.
Güneşin doğusuyla birlikte geride kalan bir yıldızdın benim dünyamda.artık milyonlarca yıldızın içinde görebilirim seni rüyalarda.Elazığlı Hediyem..
Dert sızım keder sızım bu hayatta.tek dileğim alin yazım hayırlısıyla çıksın karşıma,seninle bir ömür boyu, bir yastıkta ,yaşlanmayı , ömrümü beraber geçirmeyi dilerim Yüce Rabbım de,aç susuz kalsam dahi, dertler, acılar kederler etrafımı sarsa da vazgeçmem ben sende......