Olur ya, eğer bir gün gözlerin dolu dolu;
Bakarak yol çekerse, ulaştığın yerdeyim
Hüznün ıslaklığından unutup sağı solu
Aklında kenar köşe dolaştığın yerdeyim


Sevgiye desen olmuş gördüğün tüm renklerde
Küsüp solmuş mavinin terki koymasın derde
Acı gülüşlerinde hasrete düşen serde
Aklında kenar köşe dolaştığın yerdeyim


Güneşi yoklayarak ışığından çalarak
Yalancı yeminleri vefa sanıp kalarak
Duyulan pişmanlığa iki damla salarak
Aklında kenar köşe dolaştığın yerdeyim


İncinen tüm düşlerde dibe çöken her demde
Yarım kalmış şiirde ucu kırık kalemde
Mazinin sayfasına iz düşüren elemde
Aklında kenar köşe dolaştığın yerdeyim


Bir yerlerde tanıdık şarkıya daldığın an
Ruhunda sel boranla fırtınaya tutulan
Her ne varsa geriye atıp da unutulan
Aklında kenar köşe dolaştığın yerdeyim


Tıkanmış nefesinle yekpare yüreğinle
Gönlü dağdan aşırıp bilemediğim kinle
Nasılsa rahattasın, sormam; kendini dinle
Aklında kenar köşe dolaştığın yerdeyim


Tahammül etmeyerek yöneldiğin inatla
Hüsran sinmiş üssünde hatıraları katla
Titreyen el, ayakla ordan oraya atla
Aklında kenar köşe dolaştığın yerdeyim


Sakın üzülme e mi, haklı değilsin bunda
Hayat kısa demiştin sevinip coştuğunda
Mutluluk nerde ise oraya koştuğunda;
Ben, beni kaybetmiştim farketmedim nerdeyim
Aklında kenar köşe dolaştığın yerdeyim


Nezahat YILDIZ KAYA