Sakındım elimi haramdan ,
lokma gelip düğümlendi nefese .
Ana avrat düz gittim bu yokuşu ,
cümle gelip küfürlendi dilime .

Büyük bir cürmün fistanına bulandı elim ,
dua besmelesiz kaldı .
Kesildi ezan ;
kaldım beş vakitsiz bir niyazın ortasında .

suç ortada ,herkes masum !
öyleyse neden durur ak kaşığımın üzerinde şu kara leke ?
Eşkal soruyorum ?
Tutup beni gösteriyorlar .
Mevzu derin ,
perde açık ,
sır aşikar !
Herkes oturmuş elindeki sevaba ağlıyor ...

Nerdedir bu ırmağın serinlediği yer ?
Aşkın dinlediği ,
sözün güçlendiği kalp nerdedir ?
Zıkkımlandım elimdeki son azığı
düştüm yola .

Anlamadım , nerde durmalı nerde susmalı ?
Bu dilin affedildiği kelam nerdedir ? Bilemedim .
Sordum ulemaya ; Sus dediler .
Dedim dilim sancılı ; Kes dediler .
Susmak neyi halleder dedim ,
konuşmak bugüne değin neyi hallettiyse onu .
Oturup ağladım ...
Yol kısaldı .

İndirdim duvardaki tüm resimleri ,
şimdi kan sızdırıyor elimin değdiği her yer !
Dilimin değdiği yerse yaralı
ve sır bir kez daha aşikar !
Herkes dilinin esiri ,
herkes üç elmanın yendiği yerde .
Masalın bittiği yerde .
Hadi dağılın evlerinize !
Elma bitti ,
şiir bitti ,
bitti masal .