Gönül divanında mahkeme kurdum,
Dili yargıladım, öz mahkûm oldu.
Sazımın döşünde kelam kavurdum,
Teli yargıladım, söz mahkûm oldu.

Kalkıp karlı dağlar aşmıyor diye,
Yâr için gürleyip taşmıyor diye.
Doğrulup ardına düşmüyor diye,
Beli yargıladım, diz mahkûm oldu.

İhanetle delindikçe derimiz,
Gözyaşıyla doldu boş defterimiz.
Dostluk pazarında yok ederimiz,
Eli yargıladım, biz mahkûm oldu.

Kışın ortasında toza büründü,
Kaç âşık üstünde halsiz süründü.
Yorgun gözlerime uzun göründü,
Yolu yargıladım, iz mahkûm oldu.

Hükmünü kaybetmiş, nakıs varağım,
Çöl kumuna döndü sulak toprağım.
Dört mevsim solarken yeşil yaprağım,
Yılı yargıladım, güz mahkûm oldu.

İdam sehpasında ip süzüm süzüm,
Azrail’e cesur ve de yüzsüzüm.
Sakalım da vardı geçmedi sözüm,
Kılı yargıladım, yüz mahkûm oldu.

17.07.2013
Malatya