Git dedin gitmedim kapıyı çekip,
Kolaymı kırk yıllık aşktan vazgeçip.
Onca emekleri berhava edip,
Verdiğim sözümden dönmedim ey yar.!

Olanı biteni maziye gömdüm,
El açtım yüzümü Rabbime döndüm.
Acılardan derman ürettim güldüm,
Senden gayrıya "can" demedim ey yar.!

Kanayan kalbimdi yüzüm gülerken,
Hiç umut kesmedim dua ederken.
Her seher el açtım güneş doğarken,
Gözyaşımı boşa dökmedim ey yar.!

Her yakarışımda sen vardın çünki,
Kırk yıl önce neyse aynı bu günki.
Vazgeçecek olsam başlamazdımki,
Yüreğimi boşa vermedim ey yar.!

İkinci yüreğim olsa verirdim,
Gözümü kırpmadan al senin derdim.
Neyim var neyim yok feda ederdim,
Sanma kalp gözümle görmedim ey yar.!

Ben seni severken onunla gördüm,
O yüzden izini tam kırk yıl sürdüm.
Bu aşkın etrafın saygıyla ördüm,
Bu aşka bir leke sürmedim ey yar.!

Bahtıma yazılmış alın yazımsın,
Bu kul hakka razı başka ne yapsın.
Mevla Cennet sunmuş nasıl bıraksın,
Ahreti göz ardı etmedim ey yar.!

Bir aşk hikayesi üç beş mısralık,
Üç beş mısra ama ölümsüz varlık.
Yar zanneder bu aşk sade dünyalık,
Ben seni dünyalık sevmedim ey yar.!

Kul TİRYAKİ sevdi Allah aşkıyla,
Huzur ve mutluluk gelir sırayla.
Bu aşk sürer gider kendi sırrıyla,
Bülbülüm başka gül dermedim ey yar.!

21 Temmuz 2013
02.50
İstanbul