İstanbul’un serin kucağında kimler nefeslenen bir kuş değil ki,
Sevdim İstanbulu bir kat daha çok ve o meydanı karşılaştım onunla diye
Ellili yaşlardaydı
Ürkmüş kuş gibiydi
Silah sesinden ürkmüş
Sordum: nerelisin
Dedi: Suriyeli
Dedim: İla Suriye
Dedi:ma fi Suriye

Yıl iki bin on üç İsa’dan sonra
Sevdim bu tarihi bu akşamı
Bu akşamı sevdim
İstanbulun her köşesinde
İki binden fazla yiğit birden haykırdı
"Anadan, yardan,vatandan geçilmez"

"Anadan, yardan,vatandan geçilmez"
Ya vatanda yaşamalı ve ölmeli
Yada yaşamadan ölmeli...
Sınıfta kaldın kardeşim Suriyeli
Vatan sevgisi gönlünün yetimi...

Sevgisi birden büyüsün İstanbul’un bende bu akşam
Onda rüzgarın aşkı,göğün aşkı
Uğuldasın içimde kutsal bir rüzgar bu akşam
Nasıl sevmeyeyim İstanbul’u...
Kucağı hep açık bir anne İstanbul...

Düşlediğimden daha güzel bu akşam İstanbul
Bir başkasın İstanbul
Her mü’mine açık kucağın senin İstanbul
Ömür oldukça sevmeli İstanbul seni
Mavi gözlü gök ve deniz sende
Şefkat pınarı insanların İstanbul...

Nasıl sevmeyeyim İstanbulu
İstanbul mahabbetle baktı yüzüme bu akşam
Rüzgarı bir başka serin esti
Yıldızları kat kat süslü parladı

Az sonra ezan okunacak
Nasıl sevmeyeyim böyle bir vatanı
Az sonra "kesilerek her şeyden" duracağız huzura
Biz böyle dururuz huzura
Bu ramazan gecesinde bir başka bereket
Şimdi bileğim "bir bükülmez bilektir "benim...

İstanbul’un "taşı toprağı " bir kat daha altın şimdi
İstanbul denizleri gibi mavi...
İstanbul maviliğe açık kapısı dünyanın
İstanbul bir kutsal ki gökler titriyordu onun için bu akşam
İstanbul ışığa yar
Dedim ki;
"Ahirette ki cennete misaldir
İyi ki şu dünyada İstanbul var"

Terk etmede yarışanlar yarışsın vatanını
Sevdikçe sevmiştim vatanımı
Bahar bulmuş uçurtma gibi gönlümde vatan sevgisi bulmuştu kanat
Bu akşamın aydınlığı bir başka