Birgùn hersey degisecek,
Ayaklarima vurulmus prangalar,
Senin hasretinle eskimekte,
Hayatima,essiz bir gùnes dogacak,
Karanliklara çekilmis,bir hançer gibi,
Daglarina bahar gelecek,
Hayatimin...
Ama ben...
Seni,herseyden çok ònce istiyorum.
Ben askin od ’ una yanarken,
Zincire vurulmus bir hayati,
Yasamaya mahkum,
Gòzyaslarimin doldurdugu deryada,
Gecenin bagrini delerek,
Umut gemisi ile gelecegini,biliyorum,
Ama ben...
Seni,herseyden ònce istiyorum.
Kaderime tutsak,
Prangalari ,gòzyaslarimla eskitirken,
Duvarlardan òteye geçmeyen sesimle,
Senin sarkini sòylerken,
òzlemlerim,bir ta§ gibi,iner yùregime,
Mektubunla,kokun dùser hasretime...
Aglamayi biraktim artik,
Zincire vurulmus kaderime,
Biliyorum...
Hersey bitecek bir gùn,rùyalar gibi,
Hayatima,yeni bir gùnes dogacak,
Ve sen...
Yine, bana dòneceksin,
Nazli,cilveli,
Taze bir gelin gibi,
Saçlarina,hùrriyet çiçekleri takarak,
Sunu bil ki;
Ama ben seni,
Herseyden çok ònce istiyorum,
Iste ben,birde o gùne asigim,
Simdi,o askin atesiyle yaniyorum.


29.03.2003 Kanarya Adalari
Medres i Yusufiye