2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2245
Okunma
Siirde de anlatilmaya çalisildigi gibi,medrese i yusufiye de bunaldigim bir ruh halinde
yaradan a yòneldigim ve uzunca yakarislarimi gòzyaslarimla yikayip o ruh haliyle yattigim gecede, ruyada gelen esintinin kagida dòkùlmùs halidir bu siir.
Sana birsey diyemem,sevdigim,
Ben ,kaderimi yasiyorum,
Mahpuslardayim...
Ayaklarimda pranga,
Ellerim kelepçeli,
Sana ,birsey diyemem,
Iste bu,benim kaderim...
Sana,ne diyebilirim?
Bu kadar uzaktan,
Herseyi kaybettim...
Herkes terkeyledi,beni,
Sana , ne diyebilirim?
Bir tek gòzyaslarim,kaldi benimle,
Ayaklarim prangali,
Ellerim kelepçeli,
Hicbirsey yok,yanimda,
Gòzyaslarimdan baska,
Al!
Sana,onlari yolluyorum.
09/05/2008 Cuma
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz