1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
938
Okunma
‘’Gel’’ baharla birlikte çiçeklenir
Kır çiçeklerini giyinir üstüne
Gökkuşağı takar saçlarına
Bir ümide yelken açar
Rüzgar çıkar
Sürüklenir bulutlar saçlarında
ve
Yağmur yağar...
‘’Gel’’ gazel olur, toprakla hemhal olur
Beklersin yollarını
Hüzün dökülür şakaklarından
Kara gözlerinden hüsran akar
Özlem akar
Beklersin
’’Gel’’ bir türlü gelmez
Gaipten ses gelir
’’Gel’’den gelmez...
‘’Gel’’ içimde isyana kalkmış bir gezginci
Bütün uzuvları esarete mahkum eden
Varlığın ümidi kara gözlerinde
Çil çil sevdalar dökülen
Yediveren çiçekleri yeşerir
Ellerinde
‘’Gel ‘’ toprağın koynunda
Ümidi alıp yere çaldı
Ne yürek kaldı
Ne gönülden eser
Hepsi ‘’Gel’’ için
Derin uykuya daldı
Hepsi bir GEL için
Derin uykuya daldı.....
Sündüs ARSLAN AKÇA
5.0
100% (1)
Cevap Yaz