BU DİNCİLER BİTMEDİKÇE…(SARICAKAYA-22.07.2013)

Kimi Kur’ân kursu yaptı;
Kimisi de kadro kaptı..
Harcında emeği yoktu..

Konu: “Helal lokma yemek.”
Helal mo-lur yoksa emek?

Ay on beşi çift maaşlar;
Hayallerde lüküs düşler;
Hayır iste; çatık kaşlar…

Gün gezilir kasap-kasap;
Mahşere yapılmaz hesap..

Sermayesi; İslâm, Ku’rân;
Yarım günle döner davran..
Maaş kavî, ücret dobran…

Dilde; avaz-avaz “Hayır”;
Ceplerinden çıkmaz hayır..

Ölü gözü akıtmaz yaş,
Dinci evinden çıkmaz aş;
Kim yapar Şeytan’la savaş?

Kıblesi evlatla avrat;
Zırnık yapamazlar hayrât…

Âyeti millete okur;
Kalpte şeytan mekik dokur..
Mü’mini illete sokur…

Şeytan mutlu; melek yasta;
Dinci, dinden kapar pasta..

Saçıma aklar düşüren,
Din yolundan rant aşıran;
Kelamımdan dert deşiren:

Âhirette adalet hak;
Dünya zevki almaya bak!

Peygamberin altı hasır..
Elde, ayaklarda nasır..
Hayatta görmemiş kasır..

Dinci evi; kasır, saray..
Hane, ayrı giyer her-ay..

Bu dinciler bitmedikçe,
Ortalıktan gitmedikçe,
Hayır şerri itmedikçe;

Dallı Mustafa’ya iş çoook;
Baharı gelmeyen kış çoook..

Mustafa SUNA( Dallı Mustafa-Orta Sakarya Vadisi Halk Şairi)