Merhabalar Şiire ve Şaire

Şiirin başlığı ile görselliğini kıyasladığımda Havva ile ağaç mı dedim ? Ama ilk dize ile bunun nedeni kendi kendini ispatladı..

Bir bakış hükmünde gözleri renklerle öpen zaman, Nasıldır ki zamanın gözlerindeki renkler ve nasıl bir imgedir ki dikkati direk çekip şiiri ilk mısrada içine işleten okurun..Aslında bakışın hükmümüdür derken kendi kendime savunduğum bir tezim aklıma geldi kimine göre ütopik ama bana göre doğru "aşk gözlerden yüreğe akar" sanki bunu bu imge beni bana anlattı.

Sonra dize dize resmettim gözümde anlatılan masalımsı şiiri.. masalımsı destanımsı diyorum zira her dize kendi içinde bir şiirdi bir başka mana yüklüydü..


Her şafakta ölümün çocukları ,ilk nefese ağlar,
Seherde yeşil ağlar, gül ağlar rengine.
Bülbül figan eder, dert yüklenmiş geceye,
Bilal ağlar, ezan ağlar sıra gelince ismine...
Ahh gözyaşı Ahh gözyaşı’m...

Ah gözyaşım.... nedense en çok bu dörtlükte ezan ağlar sıra gelince ismine takılı kaldı gözlerimde anlaşılır net bir ifade.. Topraktan geldik toprağa döneceğiz elbet döküldü dudaklarımdan...

Nur ışığından buharlaşır yürekleri Aşk’a KUL olanın,
hüzün bulut olur gönülde.
Adı değdiğinde dudaklarına çakılır kalb-i şimşekler.
Gözde yaş olur yanaklarda gam seli...
Ahh sevgili Ahh sevgili...

VE final öncesi finaldi bence.... finale girişi açan dizeler

Aşka Kul olmanın hüznünü doruklarda anlatmış

Bugün ayrı bir hüzün sararak açtığım defterde huzur bulduğum şiire resmen doyduğum bir sayfayı milim milim defalarca yudumlayarak okudum.

Tüm içtenliğimle şiirdi işte diyebileceğim şiirdi...

Nice şiirlerinize

Saygılarımla

Ben bir şiirim,sözlerim sen ol havva’m,
Ben Allah’ın garip bir kuluyum.