Bir diriliş muştusu bekler nice gönüller
İslam coğrafyasında açıyor kandan güller

Yükü gamdır özü gam gözünde kanlı yaşı
Boğazına tıkanır zehir katılmış aşı
Bükülüp düşmüş yere kalkmaz yukarı başı
Ne iffet bırakıldı ne de sır endamında
Tünemiş akbabalar yuva yapar damında

Ne Recebe hürmet var, ne de kutlu Şabana
Fırtınalı gülistan ağlıyor nice cana
Geldik de rahmeti bol Mübarek Ramazana
Bir yanda Fırat yanar diğer yanda ağlar Nil
Yapılan zulümleri nasıl anlatsın bu dil

Kanla yoğrulan aşı içer Doğu Türkistan…
Zalimler pusu kurar ağlatırken an be an
Düşmana çanak tutan nasıl olur Müslüman
Ah Gülistan; yakılır, dağlanır ciğerlerin
Ey inanan dünyası; nerede değerlerin?

Herkes bir köşesinden çektikçe bir tarafa
Paramparça olur da kalmaz hiçbir tarafa
Suretsiz bir korkuyla düşeceğiz arafa
Düşmana peşkeş çekmek değil mi aslı işin
Hesabı sorulmaz mı bu hesapsız gidişin?

Yakalara yapışmış uyduruktan bir yafta
Ekmeğine yağ sürüp düşmanla aynı safta
Hedef diye yürüyüp savunduğu safsata
Kör olunca mı gözler tipsizinde bulur tip
Yoksa dolanır mıydı boynunda yağlı bir ip

Boğamazlar imanla yeşeren gönülleri
Allah için şahlanmış binlerce gönül eri
Hangi güç yetirecek kırmaya bilekleri
Akıtsalar özünden kanını vura vura
Boğamazlar imanı ipini bura bura

Solmaz bağında gülün, yüreği harlı gülüm
Bölüp parçalasalar etseler binbir dilim
Kar olmaz düşmanına yapılan bunca zulüm
Katar katar inince melekler yeryüzüne
Eksiksiz çarpılacak yapılanlar yüzüne

Faydası yok zararın neresinden dönsek kar
Dağılmalı üstünden kanla düşen bu efkar