bulunmaz bir devayım sana
halden hale girer gelirim
seslendiğinde canı gönülden
zaman biter tez elden ordayım
mekanım ahir-i cennet
yedi alemde gezerim
bir orada bir burada nur ararım
sultanım seni buldum yanarım

o yangın ki aşk-ı çare derdime
sen ol diye gönlüme sultan
her ezan sesi ağlarım
Rabb-i ala karar kıldı
Yusuf muradına erdi dedi
yedi cihan şahit oldu
pir-i şahın sultanına kavuştu

karar kesin her daim söyledim
yusuf dediğin bir abdal veli
ne cin ne beşer ne giden geldimi
gönlüm aşkına düştü
diyar nedir bilmez gezerim
çıktı ruh candan
arş-ı saadette akit ettim beklerim

şems batar hilal çıkar karşıma
güz biter bahar gelir
bu devri alem böyle döner
sende saklı olan nurum war
bir bilinmez ahım var
hal içinde tahtım var

devran yere düşüp kırıldığında
cümle alem can-ı soyunduğunda
herkes derde düştüğünde
Yusuf hızla gelir alır seni
sine-i bahçemde kal diye
hara üfler su diye
sultanım canda eza görmesin diye


bil beni pir-i şahım yüceler yücesinde
bul beni sine-i hasrette
aşk-ı yadı-ı yabanda bırakma
suali zorlu olanım
hayale aldanmayıp gerçeği arayanım
gönlün ferah içinde bul beni

çekme üstüne sözü şerli olanı
Yusuf’un nur-u pak içinde
arş-ı aleme sefa sunar
gam-ı kederi atar içinden
gülizarında aşk ile dem tutar
çağır aşk-ı od içinde
Yusuf diye an beni