Uzaktan sevdim seni
Nazım’ın memleketime duyduğu aşk gibi
Uzaktan !
Dolmuşta:"Parayı uzatır mısınız" diyen yabancı kadar
Yakındık aslında birbirimize

Sen benim için yakın
Bense senin için yabancı...

Bugün belki de son kez görecektim seni
Erken kalktım garip bir şekilde.
Saçlarımı taradım,
En güzel pantalonumu giydim
Hava kapalıydı, yağmur yağar öngörüsüyle
Bir de mont aldım elime
Evden çıktım
Ve ardından da karşına...
"Ben gidiyorum"
Dedim kendimden emin bir şekilde
Şaşırdın ve yaklaştın
O içimi yakan gülümsemenle
Bana doğru attığın her adımda
Patlamasına saniyeler kalmış bir saatli bombanınki gibi
Hızlanıyordu kalbimin atışları
Yanıma vardığında durdu nabız.
Sense elini uzattın sadece
Tokalaştık ve yanaklarımızı değdirdik birbirine
He bir de "Görüşelim mutlaka, ara beni"
Dedin alelade, yalandan bir ifadeyle...
Kalakaldım
Anlaşılan kırmızı kabloyu kesmiştin...
Filmlerdeki gibi olmadı vedalaşmamız
Oysa ne de çok isterdim
Deliler gibi sarılmanı,
"Gitme" diye haykırmanı,
Ben de sana aşığım sözcüklerini duymayı.
Ne çok isterdim
Mavi kabloyu kesmeni !

Ben kendi gördüğüm pencereden hazırlandım
Sense kendi gördüğün pencereden vedalaştın...