ey sevgili !
gözlerim, yüreğinden alırdı rengini
bir gam yükü baştan uca sevinç ile
sen bilmezdin
içmediğin su bardaktaki nehrimdi
ekmeğimi böl isterdim / hakkım ellerindendir
ey sevgili !
sıcacık üşürdüm öpünce
şakağından sarkan teri..
sen bilmezdin
avucun avucumda namuslu bir işçi
saçlarından alırdı kızıllığını ufuktaki paydos vakti
ey sevgili !
sustuklarım, anlatmak istediklerimdi
sen bilmezdin
bir kadın ruhuma değen
dudakları çocuk ağzı..
sökül en derin yaralarından
ol devran ömrüme, giyin benliğimi
ey sevgili !
toprağı çoraktır yalnızlığın
düşmez dallarına ağacın tan vakti
hiç azımsanır mı yerdeki ayak izi
bir şemsiyenin altında iki kişi..
ey sevgili !
önümüz sonbahar
önümüz güz
nasıl içersin demlikteki çayı
dağıtabilir misin
camdaki buğuyu, çorbanın sıcağını
toplayabilir misin
yatağın uzağını, yastığın çukurunu
giyebilir misin çarşafın onurunu
bulabilir misin
çıkardığın hırkayı, öteki çorabı
ey sevgili !
kavgam umudumdandır azımsanmaz ve mistik
yaşatamadığın menekşe çiçeğini
büyütmek için getirmek gibi
barışmak üzere savaşılır