Yalnız yalnızmıdır insan,yaşayan vaz geçebilir mi zorunlu taleplerinden,giderilmeyen tatminsizliğin yorgunluğu ve şaşkınlığıyla bir süre inzivaya çekildiğini düşünse de, ölmeden çıkış kapısı olmayan dünyada yaşamak zorundadır içsel yapısına uygun bilgileri tesbit ederek.

Çağın öğretisi insanın kendisini kaybetmesi doğrultusundadır,yapma çiçek gibi her şeyi,besleyip büyütüğü yalnızlık ve seri üretiminde delilik var,uyanmayı engelleyen kalabalıklar oluşturdu ve şartlandırdığı insan kendisine engel.

Ya dağ başı ya karanlığa girmek gerekir uyanmak için,çünkü evcilleştirildi müsübetler,söndürüldü iç ışığı insanın.Yalnız yalnız değiliz ha,içimizdeki çelişkili kalabalık bir biriyle savaşarak kavuşacaktır doğrulara

Yaşamı beğenmedik fakat yaşamayı beğeniyoruz değil mi,işte burada noktalanması gerekir çelişkinin.Çok daha geç olmadan planlamalıyız kalan ömrümüzü.