Ben sessizliği iyi bilirim,
Sensizliğimle...
Beni ben bilirim,
Senin benliğinle ?
Senin benliğimle...

Halbuki sana beni rüyanda gör demedim ki...
Sadece Benden başkasını görme..
Rüyana el sürme.
Aşkım bitmedi ki ?
Biten kul olduğumun yoksaydığı,
Sevgimdi...

Sen bir gülseydin,
Dünya gülerdi.
Sen hiç gülmedin,
Dünya gülmedi.

-----------------------------------------------------

Sendeki ben nasıldı acaba ?
Bendeki seni Mevlana kıskandı...
Var mıydı ki sende gözyaşlarıma bir çaba ?
Seni bendeki Mevlana kıskandı...
Ve Sevgi aldandı.

Sevgi nefsti apaçık,
Ey ümmet-i Peygamber ?
Sana gösterileni göster,
Sevgi yoktu bu açık.

Sen bir konuşmazdım,
Ben konuşurdun.
Sen konuşmadım,
Ben bir konuştun.

------------------------------------------------------------------------------

Sen resmimdin...
Köşesine aydınlık olsun diye güneş,
Rengine cehennemden ateş.
Deresine şelaleden bir serkeş.
Köyüne analardan bir çilekeş..
Halbuki ben resim yapamazdım ki...

Sen doğruya yalanım,
Yalanıma doğruydun.
Tamamlıyordun.
Halbuki yoktu ki yalanım;
Temizdi Alnım.
Seccadeden geçer gibi...

Şehir çizdim ben resim yazarak.
Dereler güm güm diye inliyordu.
İnsanlar cennette yanarak,
Cehennemde serinliyordu.

-----------------------------------------------------------------------------

Şiir bana bakıyordu,ben sana
Sen yaradana.
Yaradan bana...

Ve doğru yol tekti;
Allahu Ekber demekti.
Doğru yol;
Yalnız Allah-ı sevmekti.