çok zaman gecti
bir hayli yorucuydu..

tarihini anımsamak istemediğim o sabah ;
gökyüzünün aydınlamasıyla çöktürdün karanlığını üzerime
o zamandan beri döküyorum seni satırlara
yar yerine kan damlıyor beyazlara ,kalemimden
griye boyadığın harflerimi,şimdi hangi renge boyasam
gözyaşlarımla dönüyor özlerine ..

her sabah sana açılan gözlerim ,sayısını unuttuğum kaç sabahtır
omzuna başımı yasladığım,o fotoğramıza acılıyor nemlice..
ve yine ,ıslak kirpiklerimin aralarına sığınıyor dilimdeki tüm tümcelerim ...

isyanlarım yine söz geciremediğim gönlüme veriyor en büyük payını
çaresiz umutlarım ,sessiz cığlıklarım parmaklarımı tıkatıyor kulaklarıma
bitmiyor kendimle kavgam.. savunmasızım.. korkuyorum ..
çok zaman gecti ama ben hala alışamadım be sevdiğim
canımın acısıyla özlüyorum
önümde yine sensiz uzun bir gece
güçsüzüm
nasıl dayanacağım bu hasrete ...
ben unutmaya çalıştıkça .sen çoğalıyorsun içimde...

Aşk-ı Kıyamet