FİRARDA-ARUZ


Köpük köpüktü deniz, dalgalar vurur sahile
Yitik zamanlara küskün bulut, çıkar tatile
Kurur çiçekleri hasretle, bir yudum su verin
Duyulmayan acılar hiç bilinmiyor ki derin

Seven yürekti, çiçeklerle taç yapan başına
Umut bahardı, gülen yüzde bakmadan yaşına
Koşardı hep deli taylar gibiydi, saf ve temiz
Basitti isteği, “insanca bir yaşam ve deniz”

Yabansı otları gerçek sanırdı hep bu yürek
Zarar verir sana kes işte bir orak ve kürek
Durup bakardı umutlar tükendiğinde yazık
Kader mi derdi büyürken içinde bir hıçkırık

Hayatla kavga dövüş geçti en güzel seneler
Umutlarında yaşarken solan o efsaneler
Geçen masumca o yıllar, çabuk gelişti bilinç
Çocukluğun lale bahçelerinde kaldı sevinç

Uzak bakışları vurgun yemiş gibiydi bade
Soluk yüzünde derin çizgiler sakin ifade
Saçında akları yitmiş zamanların mirası
Kazancı tecrübe, yorgun beden, içinde yası

“Konuş dedim hele” Kızgındı yaktı bir sigara
“Papatyalar mavidir” solmasın umut bu zira
Hatırlanan anılar dolduramıyor boşluğu
Değişti iklimi bilsen ruhum kutup soğuğu

Mühürlüdür yüreğim haydi git ve sorma soru
Ve doğru yanlışının hep içindedir duru
Akan zamandı ve kıymetli bilmedim değeri
Sorumluluk o bu derken biten hayat seferi

Kalan hayatsa benim, durmadan coşar taşarım
Günah, sevap da benim, korkmadan neler aşarım
Gülümse haydi hayat! Son deminde şarkıların
Firardayım, bu halim, böyle oldu yankıların


Me fâ i lün/fe i lâ tün/me fâ i lün/fe i lün