Sana mektuplar yazdım,
Yüreğimden kopan dizelerle şiirler yazdım anne
Gözyaşlarım sildi satırları, sildikçe ben yazdım
Her satırı buram buram sen kokan ,
Hasretliği içime kazdım…
Kış ayazında içimi ısıtan
Sıcak nefesini hep içime aldım…

Sen hissediyorsun sana olan özlemimi değil mi anne
Hüzünlere pabuç bırakmayan kızın çok yoruldu
Yıkıntılar arasında bir ölü gibi dolaşıyorum anne
Sensizliğin etrafıma ördüğü duvarları yıkamıyorum
Kulaklarımda sensizliğin çarpıntısı, gürültüsü
Sağır edecek beni, duyamıyorum anne
Ben seni ve o mis kokunu çok özledim anne
Resmini çıkardım baktım şöyle o güzel yüzüne
gittiğin gün hiç çıkmamacasına yerleştiğin
sol yanımdan…
Bana gülümseyerek bakan gözlerin hiç solmamış
Saçlarımı okşayan ellerin halen saçlarımdaymış gibi sıcacıktı
Önce yanağıma sürdüm sonra defalarca öptüm
Hasretini aldım içime senli sensizliğe sokuldum
Kapadım gözlerimi sana susamış yüreğimle seni düşündüm
Hiç yaşamamış olmayı dilediğim o acı kabus dolu günlere gittim
Hastane yatağında bizi üzmemek için güçlü görünmeye çalışmanı
Hastalığını bilmiyormuş gibi davranmanı,
göz pınarlarından süzülen yaşları
Gizli gizli silip saklamanı
Acıyla umutla ben bu hastalığı yeneceğim diye direnmeni gün gibi hatırlıyorum…

Yanı başında günlerce çaresizlikle bekleyen beni, bizleri
Alın benim ciğerimi, yaşatın annemi diye ağlayan, doktorlara yalvaran abimi
Unutamıyorum, unutamıyorum annem ben o acı günleri
Biliyorum için parça parça oluyor ben közlendikçe
Gitme anne hep sol yanımda kal, konuş yine benimle
Bekle anne bekle ya sana hemen geleceğim
Ya da mahşerde huzuruna durup özlemle ellerinden öpeceğim…

NEŞE ANUK 20032013