Nasıl avutsam kendimi?
Sokak kedisinin sesiyle mi?
Kaldırımların sessizliğiyle mi?
Yoksa
Yuvasız köpeklerin ağlayan gözleriyle mi?

Nasıl avutsam kendi mi?
Çöplükleri karıştıran çocuklarla mı?
Yanık sesiyle türkü çığıran inşaat işçileriyle mi?
Yoksa
Köprü altında uyumaya çalışan kimsesizlerle mi?

Nasıl avutsam kendi mi ?
Sürülerini otlatan çobanla mı?
Leğende çamaşır yıkayan teyzemle mi?
Yoksa
Çeşme başında su taşıyan al yazmalı genç kızlarımla mı?

Nasıl avutsam kendi mi?
Ezan sesini duyup koşa koşa giden 65’liklerle mi?
Yaradılanı yaradandan ötürü sevenlerle mi?
Yoksa
Gül kokulu insanın yolundan gidenlerle mi?

Nasıl avutsam kendi mi bilmiyorum!
BMW, Mercedes ile gezen züppelerle mi?
Dünya malına tapmış conconlarla m?
Yoksa
Aynadaki yansımamla, evimdeki meyvelerimle mi? (15/07/2013-p.tesi-G.antep)




Beğeni ile okudum yüreğine kalemine sağlık üstad
Yürek sesin hiç susmasın
_____________Selamlar