9
Yorum
7
Beğeni
4,9
Puan
1312
Okunma
Şu ulu dağlara tırmanan rüzgar
O yare selamım söylemez misin
Bir şarkıdır şimdi bestede sazkâr
Fasl-ı baharında hazanlar yansın
O güzel yüreğin sevdaya kansın
Sana ben ağıtlar yazdırır mıyım
Özlemi, hasreti sezdirir miyim
Hele ki; çöller de gezdirir miyim
Sen ki benim için can içre cansın
Bu dilim her Dakka adını ansın
Şimlekle gelmesin gam yükü sana
Senden gayrı güzel gelmez cihana
Al da şu badeyi, iç, kana, kana
Gökten yağmur değil sevgiler insin
Sarayım aşk ile, hasretim dinsin
Ne gönül kırarım, ne de bir dalı
Bilirim sevda da, erkan’ı, yolu
Daha ne diyeyim sevdamın gülü
Bülbül olup gönül,dalına konsun
Gönül yangınımsın ilk ve de sonsun
Nasıl sesleniştir bu nasıl veda
Bu nasıl serzeniş bu nasıl eda
Bize ayrılıklar, vermesin Hüdâ
Baktığım dize de sanki ben sensin
Bunlar bir birine sevdalı densin
Dilimde sözlerim, anzer bal olur
Fırtına, tufanım meltem yel olur
Senin bu sevdiğin sensiz del’olur
Bırak deli gönlün aşkımla yansın
Sevda semahında meşk ile dönsün
Lüzusuz’u, del’eyliyor, gözlerin
Söyle amma incitmesin sözlerin
Aşk çölünde, silinir mi izlerin
Bilesin ki bana, derde dermansın
Leyla beni, Mecnun, sanırsa sansın
Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ
SAZKÂR: Klasik Türk müziğinde bir birleşik makam
EDA: Tavır,davranış, yad etme
5.0
90% (9)
4.0
10% (1)