Beni sevmeme ihtimalini düşünmeden
Ruhumu uğurladım
Yaralarına aldırma
Kerametler yaz üstüne ayı indir mesela yeryüzüne
Karanlıkta kalan yanlarımız aydınlansın
Teninde bir bağbozumu başlat üzüm buğusunun saklandığı
Aşkın en durulmaz körfezinde benliğinde
Sarıp sarmalarken ben korkularımı
Sen ihanet dilekçesini yaz kendi tenine
Kendinden bir şeyler kattığından beri sen
Adanmak başka güzel hiç el değmemiş bir sevgiye
Kafiyesi bozulmuş hikayelerin tek vurgusu adın artık
İlk harfinde başlayıp son harfine kadar
Kıtalar aşıp gelmiş sevgili
Şimdi sevgin dördüncü cemresidir iklimlerin
Su buharına kilitlenmiş bir mevsim
Mayısa dönükken ellerinde
Hangi günün ertesinde gülümser sesin
Uzaklığımız kadar yakındık
Her seferinde çığlık düştü senden sonra
Gözümün en titrek bakışına
Ve ben maveraya gömdüm
Duvarlara yazdığım her ne varsa
Tırnaklarımı geçirdim yokluğuna
Takılıp kaldığım her bir anın için
Senden sonra ben savaş başlattım ruhuma
Bir daha ağlamamak için
Islanmasın diye en kirli hali bile bu sevginin