2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1170
Okunma
KÖR KARANLIK
Üstünde üç çocuk, yerde; bir yatak
Ot döşeği bize, yün gibi; geldi
Tatlı rüyalarda düşlerim ap ak
O karanlık gece, nede güzeldi
Kör karanlık gece kâbus zamanı
Uykuları bölen acı bir haber
Arş’a çıkar oldu, anam; figanı
Kem talihim yine bizle beraber
Hayal mı gerçek mi bu duyduklarım?
Kalkın yavrularım, babanız; geldi
Düşlerim, hayalim ve uykularım
Keskin kılıç gibi, ikiye; böldü.
Kulağımda çınlar anamın sesi..
Ağlayıp çırpınan figân aklımda
Kaçtı evimizin bütün neşesi
Ölümün verdiği, sızı aklımda.
Hayal hatırlarım; acı o, günü
Bizler uykudayız köylü şivanda..
Mahşer yeri oldu kapının önü
Dünyamız değişti; hemen o, anda
Başımıza çöken o kara bulut
Aşikâre çıktı, gizlim; saklımda
Evimin önünde bir beyaz tabut..
Kaderle gelen o, matem aklımda.
Dedim; ana, babam sandık yapardı
Kendi sandığına çivi mi çaktı ?
Sandım şaka diye, ona; saklandı!
Bize şakasını, bizleri yaktı.
Bekledim içinden babam çıkacak
Ümidim kırıldı düştü yanıma.
Naciz bedenini kefen saracak
Görünce bir sızı indi canıma.
İşte dostlar o gün döndü kaderim
Tersine döndüğü gece aklımda
Bu talihle bilmem nere giderim
Anamın dinmeyen sesi saklımda.