Tirana…

biricik kuzuyu yedin
kan bulaştı dişine
kurtsun artık
iki yetmez üç yetmez nefsine
tümünü öldüreceksin
durmazsın artık

elin öpülesi değil senin
kesilesi
başı sevilesi değil senin
ezilesi
adın övülesi değil
sövülesi
hey cani tiran
kan bulaştı eline
insan değilsin artık

öyle kirlisin ki
suyla arınmaz
öyle günahkarsın ki
toprak paklamaz
ne gökte ne yerde
dahi iki alemde
yerin yok senin
hey hain tiran
yurtsuzsun artık

Ali İsmail Korkmaza…

pırıl pırıldın
güneşe açmış çiçek gibi
özgürlüğe uzarken
vuruldun hain kurşunla
yaralandın

dayan dedi anan
dayan dedi baban
dayan dedi arkadaşın
yoldaşın
dayandın
otuz sekiz gün

uyan kuzum dedi anacığın
uyan koçum dedi babacığın
uyan dedi canların
dostların

uyan Ali dedik biz
kalk dikil istedik
bekledik
uyanamadın
güneşi kaçmış gün gibi
karardın
seni kaybettik