Kahverengiye büründü gökyüzüm

Bulutlar tel tel kıvrılmış ve kapkara

Sarmışlar tebessümler içindeki güneşi

Kirazlara saklanan incileri

Sevinç yağmurlarında sırılsıklamım

Çivilendim olduğum yere

Yaklaştıkça fırtınam tüm renkler kahverengi

Yıldırımlar yağdırır yüreğime

Ritmini değiştirdi çözüldü dizlerim


Canlanıverdi mazideki bedenim

Eski dostum sessiz gece misafirim

Tavanda tozlanmış mutluluk tualini

Sevinç ışıklarıyla siler gözlerim

Ellerim kelepçeli başımın altında

Seyre daldım gizlice tebessümler içinde



Fısıldar kalbim ismini beynime

Kulak habersiz, dil habersiz kararımdan

Sakınırım seni bedenimden tenimden

Korkarım titrerim gerçeklerden

Paylaşamam bilirim alırlar seni fikrimden

Zaman pınarım durgun yol alırken

Çarpıldı sularım kahverengi taşlara

Savruldu koştu adeta susuz kalan güle

Yumuşak yaprağında duruldu

Karıştı toprağa ulaştı damarlarına..


İZZETTİN AKYAPI