Kalemi tutandı nasırlı elin
umutlar arzular bir de emelin
emeğe dökülen gözünün nuru
sevgilere sardın sayfalarını

yarınlar senindir hayata küsme
üzecek şey bulup kendini üzme
ey efendim benim gözümün nuru

sevgilere sardın şiirlerini
gözüm seni arar kulağım sende
söyle kaç yürek yaşar bir bedende
gözünün yaşını bıraktın bende
sevgilere sardın övgülerini

yarınlar senindir hayata küsme
susarak kilit vurduk dilimize
karardı yolumuz kaldık bizbize
sevgilere sardın bakışlarını
yaz etmek istesen de kışlarını

gözlerinde ben hep kendimi gördüm
bir çeşme gözlerin suyuysa sebil
öyle başa belâ bu sevda değil
tek kalbe sığdırdın yüreğimizi
ey efendim benim gözümün nuru

aşka köle ettin aldın ruhumu
akıllara ziyan sevmek doğru mu
altın ipliklerle teyelledin de
yüreğinde bile gördüm kendimi
ay efendim benim gözümün nuru

ah yarim vazgeçemem asla senden
bu can yoluna feda bu can benden
her hecemde cümlemde hep sen varsın
bırak ellerini sevgili sarsın
yaşa gençliğini hayata küsme
ah efendim benim gözümün nuru

18/Haziran/2011/Cumartesi/Bodrum

Yüksel Nimet Apel