14
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
2105
Okunma

Annen seni bekliyordu
Sen üşüdüm
Çok üşüdüm
Gel al beni anne dedin
Aldı…
Ali’ye
Seni hiç tanımadım
Uzaklardan geldi haberin
Oysa
Ne çok yakındın bana
Köz düştü
Yüreğime
Yandım!
Biliyorum
Ar/a/lansaydı
Bilmediğin bir şehrin
Eski yakasında ara sokaklar
Asla
Kucaklamazdın o kalleşliği
Ahh çocuk
Tutunup bulutlara
İnmek isterken
Yeryüzünün karanlığına ışığınla
Sende
Düşlerinde vuruldun
Ardın sıra
Ölüme yükledik
Bütün anlamsızlıkları
Analarımızın ağıdına
Döndükçe avazlarımız
Öldün/öldürüldün
Pis bir yarınsızlık sapağında
Şimdi ne yazsam boş
Kalemimde kelepçe
Hoşça kal
Alim
Hoşça kal zamansızlığında...
Taylan KOÇ
5.0
100% (17)