1
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
1023
Okunma
kendinde yabancı
başkasında tanıdık
dokunmak beş harfli olmalı
bir el parmak sayısınca
altı belki olsa olsa
avuç içine ithafen
dokunmak asla yürürlüğe girmeyecek
göçe zorladığım eksi bir hiç y’li şiir
işaret parmağım kırgın
kimse yok
işaret edebileceği
baş parmağımı gevşemiş
bırakıp gidesi tutmuş
orta parmağım
tüm küfürleri biriktirdi de söyleyemez
serçe parmağım av köpeklerince aranmakta
insan elleri tarafından terk edilmese
terk edileceğini bilmese
...
türküler yakıyorum parmak izlerimde
enine boyuna kent yaraları avuç içlerimde
kollarım da yakında çekip giderler
sarılıp iki satır okuyacak kimse olmayınca