Ay kavisli dönüyor, güne inat gecede,
Pencereler ışıksız, karanlığa özlem var,
Yitirmişlik yaşam isteyen kim, onu de,
Kavuşmak istersin, nafiledir hicran var…


Söğüt dalı esintisi, kendi ahengini çalar,
Dinle sen su sesini, içinde bin mana var,
Rüzgarlar birbiriyle yarışırken susarsın,
Her yana savrulur, onda bile hicran var…


Parıldayan yüz değil, sevdanın güneşidir,
Gölgesi olmaz aşkın, için de bol ateşi var,
Kızgın kumlarda dalgalara hasret olurlar,
Bir gelir, bir gider, gel-git dede hicran var…


Sükunette başta değil, gönüller de olmalı,
Aşıksa neylesin, her dakikasında kaos var,
Gerilen vücut değil, ruh zincirlenmiş belli,
Her aşık bedenlere, mutlaka bir hicran var…


Kalp çizersin her yere, kalemin, anlar seni,
Kazırsın, dala-taşa, silinmeyen sevdan var,
Ne kadar saklarsan sakla onu yerlere göm,
Açarlarsa yüreğini, görürler ki hicran var…


Yosun tutmuş kıyılarda, aşkı derya da arasa,
Yön bulur, körün bastonu, topalın asası var,
Tutunacak dallar yok, yüzü dönük talihimin,
Ne yapsam çaresizim, kaderim de hicran var…




Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

08.07.2013