Aşk;
Zemheri bir gecedir kasvetiyle üzerimde dolaşan
Yalnızlığımdır
Gözyaşımdır
Ve beni ben yapan tutkumdur bakışlarımda

Aşk
Öyle bir ( kadın/Adam ) ki
Bilmediklerimi öğreten
Söyleyemediklerimi söyleten
Beni saçma sapan şeyler için küstüren
Ve katlanmak için dayanma gücü veren
Sabahlardan akşamlara kadar
Ya sabırlar çektiren GÖLGEMDİR
Söyleyemesemde

Aşk;
Öyle çapulcu bir ( kadın/ADAM’Kİ)
Bildiklerimi bilmediklerim yapan
Küflü coğrafyamın sayfalarını kurcalayan
İlmek olup boynuma dolanan
Bana dar ağacı kuran
Kimseye diyemesemde
Sonra cellat olup
Kan kırmızısı yağmurlar yağdırandır

Bak küçüğüm
Aşk varya aşk
Öyle sert bir içkidir ki
Tanıdık yüzleri tanınmaz hale sokar
Dostu düşman
Düşmanı dost kılar
Ya sürmeyeceksin dudaklarına bir defa
Yada tadına baktıktan sonra söylenmeyeceksin
Çünkü ne kadar konuşursan
O kadar büyük yıkımlar yaşatır sana


Şimdi kendi kendine diyorsun ki
Bu adam nerden biliyor bu kadar şeyi
Aç kulaklarını
Ve dudağımdan çıkanları iyi dinle
Konuştukça gözlerim
Sustukça kalbimin küt kütleri azalacak
Canım o kadar yanacak ki
Sen bile anlayacaksın

Zaman geçiyorken damla damla
Öyle bir sevmiştim ki
Tarih sevda
Saatler aşk diye söyleniyordu tiktaklarında
Ve günler günleri kovalarken
O melek yüzlü şeytan
Gözlerimdeki feri
Kalbimde ki aşkı ateşe verip gitti

Ve Sonra bana kalanı yaşadım
Yani simsiyah geceleri

Şimdi anladın mı diye sormayacağım sana
Anlamamışsanda
Bir gün anlayacaksın...

Mehmet Aküzüm