Nefes alanlar, soluksuz kalınca mı ölürdü?

Bütün suç, yolunu kaybetmiş mevsimler-deydi.

Birbirimize sarılıp ısınmak yerine,

Yabani soluklarda bambaşka üşüdük.





Beklemeye giderken seni,

Sanırım dipsiz bir kuyuya düştüm.

Gözlerini de eski bir şiirde unutmuşum.

Kurumuş dilindeki sözler

Ufalanıp, kırılmış zaman torbasında…

Hay Allah gördün mü?

Kuşlara yem olmuşsun.







Balkona astığım düşleri içeri alıyorum,

Zaten ferini kaybetmiş rüzgâr.




Tut(ma)sa beni gece,

Karanlığında şarkılara gebe kalıyorum.

Hangi limana demir attıysa

Bu, yüzü kara notalar,

Halatlarını çözmeye geliyorum.

Ağarsın denizin tuzlu suyunda.



Gecenin ıslak elleri, açıyor penceremi

Yağmur, habersiz akıyor saçlarıma

Dağılmışlığımı topluyor rüzgâr ve…

Salâsı okunuyor aşkın.

Sus(un) kimse ağlamasın!

Kulaklarını tıka yüreğim,

Yeter artık beni yorma!





Bahargülleri