4
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1245
Okunma
rengini bilmediğim
bir gözyaşı damlasıydı
martıların çığlıklarına karışıp
denize düşen
bembeyaz köpükleri yuttu önce
büyüdü büyüdü
halka halka açıldı
ve
ta ufuk çizgisine kadar ulaştı
el salladı vapurlarla yarışan çılgın adam
geçmişin lacivert sularından
o anda salıverdim kendimi
saçlarımı savurarak
güvertenin korkuluklarından
yarıştım halkaların her biriyle
sarhoşluğun her haliyle
konuştukları dillere
aşinaydım alabildiğine
hüzün hüsran
özlem hasret
aşk sevda
sevinç coşku
yemin ant
sabır zaman
terk nefret...
ufuk çizgisine varmama
bir halka kalmıştı ki
çizginin ortasında belirdi
birden
gözlerine sığınmıştı güneş
gözlerim kamaştı
heybetinden
gülümsedi bana sıcacık
gözlerim kapandı
usulcacık
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz