Maviydi gökyüzü ve deniz
Griydi binalar
Havası güzeldi güzel olmasına
O fabrikaların bacaları olmasa
İki kıtayı birleştiren inciydi
Ya da iki kıta arasında kalmış
Galata da izlerdi Haliç’i
O koca koca binalarda
Kız Kulesi yalnızdı
Tıpkı Aşiyan’daki banklar gibi
Sultanahmet’teki ezan sesleri
Semaya ulaşırdı bir ulak gibi
Haberciydi bize boğazın martıları
Tanıktık biz o kirli akıntılara
Kıyıya çarpmış hüsranlara
İzlerdik uzaktan uzağa
Eminönün’nün telaşesini
Mahmutbey’in avaz avaz bağıran satıcılarını
Hepsi susmuştu bu manzara karşısında
Tek bir söz yoktu havada
Bir ses duyuldu uzaklarda
Bir kuşun kanat çırpışı
Donmuştu zaman
Bir tarih batmıştı bu topraklarda
Bir tarih doğmuştu ulu canlarda
Nice destanlar yazılmıştı
Nice ağıtlar yakılmıştı
Hangisi kaldı
Hangisi hatırlandı
Eskiyle yeni bir aradaydı
Yeni eskiyı geride bırakmıştı..