Işıktan sağdığım karanlıkla kaplandım
Çıkmadı yuvasından çelişen bakışlarım
Tahrik eden arayış uzakken uzlaşıdan
Damar damar çatlardı sığındığım limanlar
Gördüm ki karanlık bir
Işıkta iki yüz var

Baktırması yetmez ki görmemi içerseydi
Tanıdıkça ışığı itivermişti beni
Varmıştım tadına eli bol karanlığın

Gözeneksiz perdeler giydirdim pencereme kapattım ışıkları
Kelebek kanadıyla indi kıvrımlarına okşayarak beynimin
Karanlıktır döndüren insanı kendisine
Meğer ne geç anladım ışık ki çelişkiymiş

Asıl duyulacak ses sustan sonrada gizli
Bilgi hisse mağluptur yaşanılan hayatta
Ulvi bir karanlıktır beni bana anlatan
Kulak verir her daim her bir hücrem ona
Duyarım arınık büyülü ninnisini
Göçer ışık,göçer ses tüy gibi hafiflerim
Işık ki gürültüdür

Karanlıklar çıkardı kalbimi aydınlığa
Karanlığın ardında bilinir görünmez var
Ahbap çavuş misali dini dinden çıkarır
Size bolca karanlık ısmarlamak istiyorum
Çıkmaza girdi insan ışıklı gidişiyle